منکورع
مِنکورع | |
---|---|
فرعون | |
دوران | ۲۵۰۳-۲۵۳۲ پ. م.[۱] در دودمان چهارم |
پس از | خفرع |
پیش از | شپسسکاف |
ملکهs | خمررنبتی دوم، رهختره |
پدر | خفرع |
مادر | شهبانو خمررنبتی یکم[۲] |
مرگ | ۲۵۰۳ پ. م. |
آرامگاه | هرم در جیزه |
آثار بر جای مانده | هرم در جیزه |
منکورع یا منکور یا منکوره یکی از فرعونهای دودمان چهارم از پادشاهی کهن مصر بود. او سازنده هرم منکورع، سومین و کوچکترین هرم در مجموعه اهرام جیزه، است. منکورع جانشین پدرش خفرع شد. معنای نام او «پاینده همچون روانهای رع» است.
بعضی مصرشناسان باور بر این دارند که او در میان سالهای ۲۵۳۲ تا ۲۵۰۳ پیش از میلاد مسیح (۲۸ سال) فرمانروایی میکرده. با این حال فهرست تورین این زمان را ۱۸ سال ذکر میکند.[۳] بسیاری از تندیسهای او نیمهکاره رها شدهاند که نشان از کوتاهی فرمانروایی او دارد. هرم او در جیزه نیز کوتاهترین هرم از میان اهرام سهگانه است.
خانواده[ویرایش]
منکورع پسر خفرع و نوهی خوفو بوده است. چاقویی که در معبد-آرامگاه منکورع پیدا شده نام مادر او خمررنبتی یکم را بر خود دارد و نشان میدهد که خفرع و شهبانویش، پدر و مادر منکورع بودهاند. گمان بر این میرود که او حداقل دو همسر داشته:[۳]
- شهبانو خمررنبتی دوم دختر خمررنبی یکم و مادر پسر شاه، خوئنره بوده است. مکان آرامگاه خوئنره در کنار آرامگاه منکورع باستانشناسان را بر این باور رسانده که او پسر شاه بوده و مادرش همسر منکورع به شمار میآمده.[۴]
- شهبانو رهختره که دختر شاه خفرع بوده.
در گفتار هرودوت[ویرایش]
بر پایه نوشتههای هرودوت، منکورع پسر خوفو (در زبان یونانی خئوپس) بوده است که پس از به پادشاهی رسیدن به ترمیم زخمهای مردم، که برآمده از دوران فرمانروایی ستمکارانه و سختگیرانه خوفو بود، همت گذاشت. هرودوت میافزاید که او بدبیاریهای بسیاری نیز تجربه کرد: تنها خواهرش در جلوی دیدگانش مرد و جسدش را درون تابوتی چوبین به شکل گاو نر قرار دادند. پیشگوی شهر بوتو نیز پیشبینی کرده بود که او تنها شش سال فرمانروایی میکند، با این حال به دلیل هوش و ذکاوتش توانست برای ۱۲ سال فرمانروایی کند و پیشگویی را باطل سازد.[۵]
نگارخانه[ویرایش]
-
تندیس نشسته منکورع، موزه هنرهای زیبای بوستون
-
هرم منکورع در جیزه