Uncategorized

فیلیپ دوم اسپانیا

فیلیپ دوم اسپانیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از فیلیپ دوم (اسپانیا))
فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا
پادشاه اسپانیا ، پرتغال و و ایرلند
Philip II portrait by Titian.jpg
پُرترهٔ سلطنتی فیلیپ دوم، کشیده‌شده توسط تیسین
دوران پادشاه ناپل
۲۵ ژوئیه ۱۵۵۴۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸
پادشاه اسپانیا
۱۶ ژانویه ۱۵۵۶۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸
پادشاه پرتغال
۱۵۸۱۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸
لقب(ها) اسپانیا
پرتغال
زادروز ۲۱ مهٔ ۱۵۲۷
زادگاه وایادولید، اسپانیا
درگذشت ۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸ (۷۱ سال)
محل درگذشت مادرید، اسپانیا
پیش از فیلیپ سوم
پس از شارل اول
همسران ماریا مانوئلای پرتغال
ماری یکم انگلستان
الیزابت دوفرانس
آن اتریش
دودمان دودمان هابسبورگ
پدر کارل پنجم
مادر ایزابلای اتریش
دین کاتولیک رومی
امضا Firma del Rey Felipe II.svg

پُرترهٔ فیلیپ دوم، پادشاه اسپانیا، نام اثری است از نقاش ایتالیایی سوفونیسبا آنگیسولا، به‌سال ۱۵۷۳ میلادی.
اثر، فیلیپ دوم، پادشاه اسپانیا را در حالی که لباس، شِنِل و کلاهی سیاه به‌تن دارد و نشان پشم زرین بر سینه‌اش آویز شده‌است و در حین ذکر تسبیح به تصویر کشیده‌است.
سوفونیسبا آنگیسولا در هنگام خلق اثر، نقاش دربار اسپانیا و معلم نقاشی الیزابت والوا، ملکه هم‌نشین اسپانیا و دختر هانری دوم، پادشاه فرانسه بود.
این اثر اکنون در مالکیت موزه دل پرادو قرار دارد.

فیلیپ دوم (به اسپانیاییFelipe II) (زاده ۲۱ مه ۱۵۲۷ – درگذشته ۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸)، پادشاه اسپانیا بود و دولت مرکزی در اسپانیا تشکیل داد. سرداران فیلیپ دوم در نبرد سن‌کانتن پیروز شدند و فرانسویان را به امضای عهدنامهٔ کاتو کامبرزی واداشتند. فیلیپ، برای آن‌که تا حدی با فرانسه روابط دوستانه برقرار کند، الیزابت دوفرانس، دختر هانری دوم پادشاه فرانسه را به زنی گرفت؛ تا در روابط خارجی خود ثباتی به وجود بیاورد. فیلیپ، پایتخت را از تولدو به مادرید انتقال داد. در دوران فیلیپ دوم، سازندگی در اسپانیا به اوج خود رسید.

امپراتوری او در اسپانیا به عنوان “فلیپه پرودنت” شناخته می‌شود و در هر قاره‌ای که در آن زمان توسط اروپاییان شناخته شده بود، از جمله فیلیپین هم نام او وجود دارد. اسپانیا در دوران سلطنت او به اوج نفوذ و قدرت خود رسید. برای همین گاهی اوقات این دوره عصر طلایی اسپانیا نامیده می‌شود . عبارت “امپراتوریی که خورشید هرگز در آن غروب نمی‌کند” در زمان فیلیپ تعریف شد تا منعکس‌کننده قدرت او و پهناوری سرزمین‌های امپراتوری اسپانیا باشد.

در زمان سلطنت فیلیپ، ورشکستگی‌های جداگانه دولت در سال 1557، 1560، 1569، 1575 و 1596 وجود داشت. این امر تا حدی باعث اعلام استقلالی شد که جمهوری هلند را در سال 1581 ایجاد کرد. یک ماتریال کاتولیک، فیلیپ نیز برای سازماندهی نیروی دریایی شناخته شده‌است اکسپدیشن در برابر پروتستان انگلستان در سال 1588، نبردArmada اسپانیا ، که ناموفق بود، عمدتاً به دلیل طوفان و مشکلات جدی تدارکاتی.

فیلیپ در سال 1563، سفیر ونیزی پائولو فاگولو (Paulo Fagolo)او را به عنوان “ظریف، چهره‌ای با چشمهای رنگی آبی، چهره‌ای رنگارنگ و پوستی صورتی ظاهر کرد، اما ظاهر آن بسیار جذاب است”. سفیر همچنان ادامه داد: “او لباس بسیار با طعم و مزه دارد و در هر کاری که انجام می دهد، مؤمن و مهربان است.” [4]

فیلیپ دوم، مذهب را در اسپانیا تابع دولت ساخت. او همواره خود را کاتولیک می‌نامید و بر حفظ وحدت مذهبی تأکید داشت. فیلیپ، مسلمانانی را که پس از پذیرفتن آیین کاتولیک، هنوز عبادات را به شیوه‌ای اسلامی انجام می‌دادند، تحت فشار قرار داد. او در سال ۱۵۶۷ دستوری صادر کرد و هرگونه اجرای مراسم اسلامی، استفاده از زبان عربی، و داشتن کتاب‌های عربی را ممنوع اعلام کرد.

در نتیجهٔ این اقدام مسلمانان در سال ۱۵۷۱ سر به شورش برداشتند، ناحیهٔ وسیعی در گرانادا را به تصرف درآوردند، تا این که نیروهای دولتی، شورش را سرکوب کردند، مسلمانان را از گرانادا بیرون راندند، آن‌ها را در بین جوامع مسیحی پراکنده کردند.

در دوران فیلیپ دوم، عصر سازندگی در اسپانیا آغاز شد. فیلیپ دستور داد، در چهل و سه کیلومتری شمال غرب مادرید، ساختمان‌هایی شامل یک قصر سلطنتی، یک مرکز اداری، یک مدرسه، یک آموزشگاه روحانیون، یک صومعه، یک کلیسا و یک مقبره ساخته شود. در نبرد سن‌کانتن، توپخانهٔ فیلیپ کلیسایی را که وقف قدیس لاورنتیوس شده بود، ویران کرد. فیلیپ از پی جبران این روی‌داد برآمد، و به نشانهٔ سپاسگزاری از خدا برای غلبه بر دشمن، نذر کرد که زیارتگاهی را در اسپانیا وقف این قدیس کند. به این خاطر بود، که همهٔ آن ساختمان‌های وسیع مقر سلطنتی قدیس لاورنتیوس نامیده شد.

فیلیپ در هلند، مناصب بالا را به اسپانیایی‌ها بخشید. او سعی کرد از طریق ایجاد دستگاه تفتیش عقاید، مذهب پروتستان را در هلند از بین ببرد. در نتیجه، مردم هلند در برابر حکومت اسپانیا متحد شدند. دوک‌آلوا نایب‌السلطنه اسپانیا در هلند، در دفع این شورش به خشونت گرایید. ویلیام خاموش، رهبری انقلاب هلند را بر عهده داشت. ویلیام خاموش، یک زمین‌دار بزرگ در شمال هلند بود، و ایالت کوچکی در فرانسه را نیز تحت فرمان داشت. در رهبری وی، هفت استان پروتستان شمال هلند اتحادیه‌ای را تشکیل دادند و اعلام کردند که از این پس به دولت اسپانیا وفادار نخواهند بود؛ این اتحادیه، اتحادیه اوترخت نام گرفت. با شکل‌گیری این اتحادیه، کشتی‌های هلندی به کشتی‌ها و مستعمرات پرتغال و اسپانیا حمله کردند، آن‌ها حتی به خاک اصلی اسپانیا هجوم بردند و چند پایگاه تجاری پرتغال متعلق به هند شرقی را در اختیار گرفتند. پس از مرگ او، پسرش فیلیپ سوم به حکومت اسپانیا رسید.

نگارخانه[ویرایش]

Uncategorized

کاخ سلطنتی مادرید

کاخ سلطنتی مادرید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کاخ سلطنتی مادرید
Palacio Real de Madrid
Royal Palace (2).jpg
کاخ سلطنتی مادرید
خطای لوآ در پودمان:Mapframe در خط 182: attempt to perform arithmetic on local ‘lat_d’ (a nil value).
اطلاعات کلی
سبک معماری معماری باروک، کلاسیسیسم
شهر یا شهرک مادرید
کشور اسپانیا
مختصات ۴۰٫۴۱۷۹۷۴°شمالی ۳٫۷۱۴۳۰۲°غربیمختصات۴۰٫۴۱۷۹۷۴°شمالی ۳٫۷۱۴۳۰۲°غربی
شروع ساخت و ساز ۷ آوریل ۱۷۳۵
مشتری فیلیپ پنجم
جزئیات فنی
مساحت طبقه ۱۳۵٬۰۰۰ متر مربع (۱٬۴۵۰٬۰۰۰ فوت مربع)
طراحی و ساخت
معمار فیلیپو ایووارا (اولین)
نام رسمی Palacio Real de Madrid
نوع غیرقابل حرکت
زمینه یادمان
نامزد ۱۹۳۱
شمارهٔ ارجاع RI-51-0001061

کاخ سلطنتی مادرید (اسپانیاییPalacio Real de Madrid‎) اقامتگاه رسمی خانواده سلطنتی اسپانیا در مادرید است اما تنها برای رویدادهای مربوط به دولت استفاده می‌شود. این کاخ ۱۳۵٬۰۰۰ مترمربع زیربنا دارد و دارای ۳٬۴۱۸ اتاق است.[۱] این کاخ از لحاظ زیربنا بزرگ‌ترین کاخ اروپاست.[۲]

فلیپه ششم و خانواده سلطنتی در این کاخ زندگی نمی‌کنند و به جایش در کاخ سارسوئلا در حومه مادرید که کاخ معمولی‌تری است، زندگی می‌کنند.

این کاخ به دولت اسپانیا تعلق دارد و اداره‌اش به عهده میراث ملی است که زیر نظر دفتر ریاست‌جمهوری قرار دارد.[۳] این کاخ در خیابان بایلن در بخش غربی مرکز شهر مادرید قرار دارد و از طریق ایستگاه اپرای متروی مادرید در دسترس است. تعدادی از اتاق‌های آن به جز در مناسبت‌های دولتی، با بهای ۱۱ یورو و در برخی روزها به صورت رایگان در معرض دید عموم قرار دارد.

این کاخ در محل دژی از دوران حضور مسلمانان در اسپانیا ساخته‌شده به دست محمد یکم در سده نهم میلادی، ساخته شده‌است.[۴] در ۱۰۳۶ به دست موروها (طایفه‌ای از تولدو) افتاد پس از سقوط مادرید و پادشاهی آلفونسوی ششم در ۱۰۸۳ این عمارت به ندرت توسط شاهان اشغال می‌شد. در ۱۳۲۹ آلفونسوی یازدهم دادگاه مادرید را تشکیل داد. فیلیپ دوم در ۱۵۶۱ دادگاه را به این کاخ منتقل کرد.

دژ سلطنتی مادرید یا الکاسر قدیمی در سده ۱۶ میلادی در این مکان ساخته شد. پس از آتش‌سوری ۲۴ دسامبر ۱۷۳۴ و ویرانی دژ، فیلیپ پنجم دستور داد کاخ جدیدی در همین مکان ساخته شود. ساخت آن از ۱۷۳۸ تا ۱۷۵۵ طول کشید[۵] و معماران مختلفی از جمله ونتورا رودریگز و فرانچسکو ساباتینی براساس طراحی فیلیپو ایووارا که به سبک برنینی بود، روی آن کار کردند. کارلوس سوم اسپانیا اولین شاهی بود که در ۱۷۶۴ در این کاخ ساکن شد.

آخرین شاهی که دائماً در این کاخ ساکن بود، آلفونسوی سیزدهم اسپانیا بود. مانوئل آزانیا رئیس‌جمهور جمهوری دوم اسپانیا نیز در این کاخ اقامت داشت و آخرین رئیس‌جمهوری بود که چنین کرد. در دوره جمهوری این کاخ، کاخ ملی خوانده می‌شد. هنوز اتاقی در کاخ با نام «دفتر آزانیا» وجود دارد.

طراحی داخلی این بنا از نظر هنری و آثار هنری آن و استفاده از مواد مرغوب و زیبا و طراحی اتاق‌ها قابل توجه است. آثار هنری کسانی همچون کاراواجو، خوان د فلاندس، فرانسیسکو گویا و دیه‌گو ولاسکس و نقاشی‌های دیواری جامباتیستا تیه‌پولو، کورادو جاکوئینتو و آنتون رافائل منگس در میان این آثار وجود دارد. مجموعه‌های دیگری از اشیای تاریخی و هنری از جمله موزه سلطنتی سلاح مادرید، چینی، ساعت، مبلمان، وسایل نقره و تنها مجموعه کامل پنج ساز زهی ساخت استرادیواری نیز در این کاخ محفوظند.